Â鶹Éç

Mar fhear a thogadh air eilean far nach robh croit no lot, mar a thuigeas eile iad, chosnadh Eàirdsidh MacIllEasbuig cliù àraid mar fhear a chuireadh seachad cuid mhath dhe bheatha a' brosnachadh chroitearan anns na h-eileanan eile gu bhith deònach leasachaidhean a dhèanamh air am fearann agus an dòighean-obrach.

An dèidh a thogail ann an Ìle, agus sgoil fhaighinn, coltach ri iomadh eileanach eile air falbh bhon taigh, ann an Dùn Omhainn, chuir Eàirdsidh MacIllEasbuig còig bliadhna dhen Dàrna Cogadh anns a' Chabhlach Mharsanta, ach b’ e obair fearainn a bha na dheòin agus chuir e seachad bliadhnaichean anns an West of Scotland Agricultural College mus deach e dh’obair air tuathanachasan ann an Siorrachdan Àir, Rinn Friù agus Earra-Ghàidheal.

Fhuair e an uair sin cosnadh mar fhear-oideachaidh sa Cholaisde Fearainn ann an Cataibh, far an do rinn e eòlas air croitearachd àbhaisteach airson a' chiad uair, le cothrom leasachaidhean a mholadh do mhuinntir an àite. Ach b’ ann nuair a ghluais e dha na h-Eileanan Siar a rinn e an obair a dhearbhadh cliù dha, chan ann a mhàin anns na sgilean a bha e a' moladh ach ann a bhith a' dùsgadh misneachd an t-sluaigh gus iad fhèn a dhol a' sàs ann an leasachadh fearainn. Chosnadh e an MBE airson cho soirbheachail ’s a bha na h-amasan seo.

Nuair a chaochail Eàirdsidh ann an 1990, fhuair e an luaidh seo bho Brian Wilson; ‘the crofting communities of the Highlands and Islands have lost one of their great champions of the 20th century’, beachd ris an aontaicheadh a h-uile croitear a rinn eòlas air.

A seo cluinnidh sibh Eàirdsidh MacIllEasbuig ann an comhradh ri Aonghas Dubh MacNeacail ann a 1987.